-
1 posłuszeństw|o
n sgt obedience- posłuszeństwo wobec rodziców/prawa obedience to one’s parents/to the law- zmusić kogoś biciem/groźbami do posłuszeństwa to beat/frighten sb into submission- żądać od kogoś ślepego posłuszeństwa to expect blind obedience from sb- wypowiedzieć posłuszeństwo królowi/wodzowi to forsake one’s allegiance to a king/commander- odmówić komuś posłuszeństwa [żołnierze, armia] to rebel against sb- głos odmówił mi posłuszeństwa przen. my voice failed me- nogi odmówiły mu posłuszeństwa przen. his legs refused to support him- silnik odmówił posłuszeństwa przen. the engine failedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłuszeństw|o
См. также в других словарях:
odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
